Pura Vida in Costa Rica

Halo lieve vrienden en natuurlijk familie,
Hoe is het nou met jullie? Nog steeds lekker aan het bevriezen in Nederland? Hoe gaan de studies? Hoe is het op school? Hoe gaat het aan de andere kant van de wereld? Ik wil alles weten, dus kom maar op met die zappige verhalen! Dan ga ik nu beginnen met de mijne.

Ik zit nu al ongeveer zeven weken in Costa Rica en vind het echt geweldig hier. Iedereen is zo chill en neemt lekker ze tijd, stress is echt geen opties hier. Alles is eigenlijk gewoon 'Pura Vida'. Dit is het zinnetje wat de Costaricanan echt voor alles begruiken. Eigenlijk betekent het gewoon 'het pure leven', maar ze vinden het geweldig hier. Ik ben natuurlijk al weer helemaal ingeburgerd, dus begruik het ook bij alles. Heerlijk!!

Mijn reis in Costa Rica begon allemaal gezellig met Jop, Joris en mama. We kwamen allemaal tegelijk aan in San Jose. Ik dacht natuurlijk oohh wat leuk kunnen we meteen lekker bijpraten, maar dat zat er echt niet echt in bij de familie. Die waren zo moe van de reis en jetlag, dat we maar meteen naar het hoteltje zijn gegaan om weer lekker een slaapje te doen. De volgende dag was een soort van heerlijke rust dag waarbij we lekker konden bijpraten.

Daarna zijn we met een klein vliegtuigje naar Corcovado gegaan. Dit is een van de mooiste nationaal parks in Costa Rica. We hebben hier heerlijk 4 nachten gezeten en allemaal spannende dingen gedaan.
Eerste dagje jungle bekeken, waarbij we aapjes en krokodillen hebben gezien en watervallen hebben beklommen.
De tweede dag hadden we weer wat leuks bedacht, 'Wale en Dolphin Combo Tour'. Dit was dus echt een super groot succes. Ik denk dat we wel honderd dolfijnen hebben gezien en ook nog een een baby walvis met de moeder. Dit was echt onwijs gaaf.
Daarna zijn we nog gaan duiken met zijn vieren, het was zo lang geleden dat we dit hadden gedaan, dat iedereen toch stiekem wel een beetje zenuwachtig was. Alles ging helemaal top en we hebben weer heel veel vette dingen gezien. Koral en mooie visjes hebben ze hier gewoon niet, nou misschien hebben ze het wel, maar je kan het gewoon niet vergelijken met Curacao. Dus eigenlijk zijn we gewoon weer verpest op dit front. Maar we hebben wel haaien en schildpadden gezien en dat was echt geweldig.
Na deze grote avonturen zijn we weer met het vliegtuigje terug gegaan naar San Jose.

De volgende dag zijn we met de auto naar La Fortuna gereden.
In dit dorpje (5 uur rijden ten noorden van San Jose) staat de meest actieve vulkaan van Costa Rica, Arenal. Sinds 1968 is Arenal actief en staat sindsdien op nummer 4 van de meeste actieve vulkanen ter wereld (JAJA, wat is google toch handig!). We zijn de eerste nacht verbleven in een hotel waar alle mooie hot springs zijn. We kwamen om 5 uur 's middags aan en we zijn meteen in de hot springs gedoken. Dit was echt onwerkelijk mooi. Ik kon ook bijna niet geloven dat al dit water echt natuurlijk is en ook nog is natuurlijk verwarmt wordt door de vulkaan. De volgende dag zijn we weer terug gegaan naar de hot springs om daar weer een beetje te chillen, later die dag zijn we naar een Bed & Breakfast gereden in Arenal. Het staat in de Lonely Planet beschreven als de leukste Bed & Breakfast van Arenal. In onze ogen viel het allemaal wel mee, het zag er gewoon leuk uit en het uitzicht was wel super, maar we moesten weer een kamer delen met zijn vieren en het begon te regenen. Dus dat was wat minder leuk.

De volgende dag zijn we weer actie gaan ondernemen. We zijn gaan paardrijden, dit was ook weer een groot succes. We gingen met de paarden de bergen in en daardoor hadden we prachtig uitzicht op de vulkaan. Op de terugweg moesten we door rivieren, dit was een iets minder groot succes. Ik had namelijk een paard die niet van water hield en die dus een beetje kon gaan flippen in het water. Dit vertelde de leiders ook leuk 5 seconden voordat ik door de rivier heen moest, dapper als ik ben, ben ik gewoon gegaan. Alles ging gelukkig goed, dus dat heb ik ook weer overleefd.
Na het paardje rijden zijn we naar weer iets avontuurlijks gaan doen.

Canopy Tour!! Echt te vet voor woorden, het was natuurlijk niet te vergelijken met mijn skydive ervaring, maar toch had ik dat goede zenuwachtige gevoel weer over me heen. We gingen eerst met een soort van stoeltjeslift naar boven en vanaf daar moest je maar naar beneden zien te komen via de kabelbaan. De totale tour bestond uit 7 kabelbanen, en het enige wat je eigenlijk moest doen was je heel klein maken, omdat je anders te veel wind vangt. Ook al weet je wel dat het soort van veilig is, blijft het toch eng. Het is namelijk zo hoog, en als het draadje knapt, dan ben je er wel echt geweest. Ik weet niet hoe we het allemaal doen, maar het is gewoon weer gelukt. Na deze spannende dag zijn we door gereden naar Tamarindo.

Tamarindo, dit is een klein plaatsje aan de stille oceaan. Het is echt super hier. Het is allemaal erg klein en basic, maar ook weer niet te basic, het namelijk ook echt een bestemming voor de touristen (Gelukkig zijn die er nu allemaal niet meer omdat het natuurlijk low-season is). In Tamarindo was eindelijk de echte rust tijd begonnen. We zijn hier twaalf dagen gebleven. We hebben lekker veel op het strand gezeten, eigenlijk alleen maar. De eerste dag zijn mama en ik meteen gaan kijken naar alle spaanse scholen hier. Er zijn drie spaanse scholen. Na veel wikken en wegen, zijn we toch maar tot de beslissing gekomen om naar EF te gaan. Verder zijn de jongens en ik een beetje gaan surfen. Tamarindo is echt een surf plaats namelijk, alleen toen we hier aankwamen zag ik echt geen golven. Het is echt top hier om het te leren, lucky me! Heb dus mijn eerste surf les ook hier gehad, mijn surfleraar was een hele vreemde tiko (zo worden de lokale genoemd). Hij is best wel oud en heeft rasta's, maar op het midden van zijn hoofd is hij kaal. Aantrekkelijk is wel iets anders! Maar de surfles was top, kon eigenlijk meteeen opstaan. Jop had dit dus echt niet verwacht, die wist namelijk wel zeker dat dit echt onmogelijk was voor de eerste keer en natuurlijk dacht die ook dat ik veels te slap hiervoor zou zijn. HAHA, niet dus.

Verder hebben we natuurlijk kerst gevierd, we zijn lekker met zijn vieren uit eten geweest en lekker gepraat. Het echte kerstgevoel heb je eigenlijk gewoon niet echt als je niet thuis bent en al helemaal niet als je in een warm land bent. Dus het was gewoon een gezellig etentje, zoals we elke avond hebben gehad.
Met oud en nieuw hebben we heerlijk lui gedaan, we zijn namelijk lekker thuis (het huis wat je hier hadden gehuurd voor een week) gaan eten en hebben daarna met zijn vieren een filmpje gekeken op bed. Later op de avond zijn we wel even de straat op gegaan. We zijn op het strand gaan aftellen en hebben elkaar een gelukkig nieuwjaar gewenst. Daarna zijn Jop, Joris en ik naar de discotheek Aqua gegaan. Hier zijn we met zijn drieen lekker aan de tequilla shots gegaan en hebben we heerlijk de hele avond gedanst.

We hebben natuurlijk ook nog mama haar verjaardag gevierd, de jongens en ik hadden twee opties bedacht. Of we gaan even het dorp in en kopen snel iets leuks of we gaan er een verwendag van maken. Het werd het laatste. Mama wist nergens iets vanaf, het enige wat ze wist dat ze om zes uur op moest (niks verwennen, gewoon ploeteren). We gingen namelijk sportvissen (dit is iets wat mama altijd al een keertje wilde doen in haar leven), dit was eigenlijk het eerste ding van de vakantie dat een beetje tegen viel. We hebben namelijk niks gevangen, behalve een scorpioenvis. Maar al met al was het wel heel leuk, we hebben namelijk weer veel gelachen. Na het zware werk zijn we lekker gaan lunchen in Playa Grande (strandje naast Tamarindo), daarna zijn we weer naar huis gegaan, er stond namelijk een massage op mama te wachten. 'S avonds zijn we weer heerlijk gaan eten en toen werd het wel weer echt tijd om te gaan slapen.

Na drie heerlijke weken was het weer echt tijd om mij zielig achter te laten. De fam moest weer naar huis. Het afscheid was veel zwaarder dan ik had verwacht. Het was eerlijk gezegt veel moeilijker dan het afscheid in Nederland. Ik zat er ook echt even doorheen voor een dagje. Maarja gewoon niet te veel over nadenken en weer lekker gaan genieten van de dingen om je heen.
Wat natuurlijk ook wel hielp was dat papa en Sylvie in een weekje al zouden komen.

De volgende dag moest ik alweer naar school. De vakantie was weer voorbij, er moest weer gewerkt worden. Eerste dag moest ik natuurlijk weer een test afnemen om te kijken op welk niveau ik thuis hoor, nou dat was dus niet zo moeilijk. Level 1 natuurlijk!! Dat was niet zo schokkend nieuws.

Mijn klasje was gewoon helemaal gezellig. We deden de heledag spelletjes, zoals 'hints', 'memories', 'ben ik een banaan?'. Allemaal super dus. Ik ben eigenlijk de hele week gewoon braaf naar school geweest en s'middags zijn we lekker met zijn alle naar het strand gegaan.
Ik ben ook bijna wel elke avond uitgeweest, want ze hebben bijna wel elke avond ergens 'Ladies Night' dit betekent niet alleen gratis entree, maar ook gewoon gratis drank (jammer genoeg niet voor de hele avond, maar meestal voor twee of drie uur). Geweldig dus!! De clubs zijn ook echt totaal anders hier. Er is een club, echt zoals een discotheek, allemaal wat hipper en ook allemaal binnen met airco, maar de rest is allemaal buiten met veel reggea en salsa. Echt super!!

In deze week heb ik ook mijn eerste salsa les gehad. Dit werd georganiseerd door school. Na de les zijn we naar een echte salsa bar gegaan. Echt is echt super vet daar, er zijn alleen maar locale mensen en er is elke keer een band. Ik heb echt met mijn mond vol tanden gekeken naar het dansen. Het is echt ongelovelijk hoe goed iedereen hier is. Heb echt onwijs genoten. Geweldige ervaring!

Vrijdag heb ik geen school en vrijdag zou papa ook aankomen. Dus heb lekker de hele dag op het strand liggen wachten. Om vier kwamen ze eindelijk aan. We zijn natuurlijk meteen gaan kletsen met een heerlijke Pina Colada erbij. Toen kwamen ook alle verhalen van aardbevingen naar boven. Er waren zoals jullie waarschijnlijk wel hebben gehoord aardbevingen geweest in Costa Rica. Gelukkig heb ik hier niks van gemerkt, ik wist er zelfs helemaal niks vanaf. Papa en Sylvie wisten hebben hier wel meer van gemerkt, die moesten namelijk zelfs nog een uur in de lucht hangen met het vliegtuig.

In het weekje met pap hebben we niet al te veel actie ondernomen, we zijn lekker veel op het strand gaan liggen en hebben heerlijk bij gepraat met een hapje erbij. Natuurlijk hebben we wel iets gedaan, anders zou het ook te gek voor woorden zijn. We zijn een dagje naar een ander strandje, dit bleek een heel avontuur te zijn. We gingen naar Playa Hermosa, dit hadden we braaf ingetoets in het navigatiesysteem, we hadden zelf een beetje uitgerekent dat het ongeveer veertig minuten moest gaan duren, maar het navigatiesysteem gaf anderhalf uur aan. Dit was natuurlijk niet de bedoeling, dus we gingen maar onze eigen route doen.
Dit blek eigenlijk wel een hele gave route te zijn. Het was namelijk een en al dirt road (onverharde weg met alleen maar modder en stof) door de jungle. Papa was weer helemaal in zijn oude element als oude Rally rijder. Eenmaal op het strandje aangekomen zijn we lekker gaan lunchen en een beetje gaan zwemmen.

Verder zijn we nog de turtle tour gaan doen. Dit bleek een heel gedoe te zijn. We moesten om elf uur 's avonds verzamelen en na wat uitleg over hoe het allemaal kon lopen (de schilpadden kunnen niet op komen dagen, het is mogelijk dat je 3 uur moet lopen in een rap tempo of er komt wel een schilpad maar die is dan voor de andere groep enz)zijn we met een bootje de kordillen rivier (een rivier vol met kordillen, gelukkig hebben we er gen een gezien)over gegaan om naar het andere strand te gaan, Playa Grande. Daarna zijn we naar het basis kamp gelopen om daar te gaan wachten tot we een signaal kregen van een schilpad. Het eerste uur waren we nog allemaal heel erg blij en opgewonden, maar na anderhalf uur was dat ook wel weer voorbij. Toen zijn we maar lekker op het strand gaan slapen. Om een uurtje of drie gaven de rangers het op en mochten we weer naar huis. We voelden ons eigenlijk zo genept, dat we gewoon de slappelach kregen, dus uiteindelijk was het wel weer leuk.
De volgende avond gaven we het nog een kans, we waren deze keer helemaal voorbereid om lekker te gaan slapen op het strand, we hadden truien, handdoeken en dekentjes mee. Natuurlijk, je kan het al raden, we kwamen aan en er waren meteen schilpadden gespot. Wij zijn er ongeveer rennend naartoe gegaan, wat bleek nou, de schilpad vond dat het iets te eb was, dus zij vond het te ver om te lopen, dus die is weer lekker de zee in. Dus we moesten weer wachten. Maar na ongeveer een half uurtje, kwam er eentje op het land. En dan volgt het hele proces. Eerst moet het beestje op het land komen, dan moet hij een gat graven, dan worden de eieren gelegd en dan moet het gat weer dicht worden gemaakt en dan moet zij weer helemaal terug lopen naar de zee (terwijl je 300 kg weegt). Maar we hebben het allemaal gezien, en het was geweldig!

Na een weekje was het weer tijd om afscheid te nemen, weer zwaarder dan ik had verwacht, gewoon weer kut dus. Ik was toen ook helemaal klaar met mensen die je komen opzoeken. Vanaf nu mogen mensen me alleen maar opzoeken, als ze gewoon lekker bij me blijven tot het eind!

Het laatste weekje in Tamarindo ben ik weer lekker gaan genieten met mijn vriendinnetjes daar.
Ik ben meteen in het weekend dat papa en Sylvie weg waren, op stap geweest met school. We zijn naar Manuel Antonio geweest. Dit is een een National Park aan de de kant van de stille ocean. Na een zware busreis van zes uur, was het tijd om snel te gaan douchen en lekker met zijn allen uiteten te gaan. We hebben heerlijk locaals gegeten, rijst, bonen en mahi-mahi (lekker visje). Na het lekkere uitgaan, moesten we natuurlijk het nachtleven verkennen daar. Dat is aardig gelukt. We hebben een hele leuke en gekke avond gehad. We zijn zelfs nog na het uitgaan gaan nachtzwemmen.
De volgende dag stond er een heel programma op ons te wachten. We gingen het national park bekijken. Na een uurtje vogeltjes, vleermuizen en andere vreemde beesten te hebben bekeken, kwamen we aan bij een prachtig strand. Hier zijn we een beetje bij gaan komen van de avond daarvoor. Na het genieten op het strand zijn we weer terug gegaan om weer is een hapje te eten. 's Avonds zijn we weer op pad gegaan en daarna zijn we weer heerlijk ons bed ingedoken. Zondag was het weer tijd om terug tegaan. We gingen eerst nog even met zijn alle op de banaan (je weet wel, zo'n banaan achter een speedboot) gegaan. Weer veel gelachen en gevallen. Het enige mindere was dat toen we in het water vielen, ik wel op 3 verschillende plekken ben gebeten door kwallen. Gelukkig gaat die pijn heel erg snel over en zelfs na 12 uur voelt het als een rij muggenbulten. Dus gelukkig viel het allemaal wel mee. Na dit grote avontuur, zijn we weer veilig terug gereden naar Tamarindo.

Verder ben ik heel erg veel gaan surfen, was namelijk echt een beetje verslaafd op het eind. Ik heb gewoon een board gehuurd en ben zelf maar een beetje mijn ding gaan doen. Eerst ging het natuurlijk echt voor geen meter, maar daarna lukte het gewoon helemaal. Ben wel heel erg veel gevallen, inclusief op rotsen. Ik ben vol met mijn kont op een rots gevallen, waardoor ik natuurlijk heerlijk open lag. Mijn knieen en buik lagen ook helemaal open, dit kwam natuurlijk door het liggen op de surfboard. En ik denk dat ik wel acht blauwe plekken heb gekregen door het ontvangen van mijn eigen surfboard of die van iemand anders. Enig dus!!

Verder was het gewoon weer elke dag spaanse les hebben en 's avonds gewoon weer uitgaan. Af en toe ook nog een salsa lesje erbij. Heerlijk leven dus.
Laatste avondje in Tamarindo heb ik ook leuk gevierd. We zijn eerst met 36 mensen uiteten geweest en daarna gezellig met zijn alle naar een reggea bar gegaan.

Ik ben dinsdag weer terug gevlogen naar San Jose. Vrijdag (morgen dus) begint Raleigh namelijk. Dus ik ben me nu eigenlijk gewoon een beetje aan het voorbereiden op de het tien weken geen contact hebben met de buitenwereld. Dus wordt ik nu alleen maar aan het doen ben is wassen en mailen. Heerlijk saai dus.

Lieverds, ik kan de komende drie maanden niks van mij laten horen, dus wees niet ongerust. Geen bericht, goed bericht.

Tot over vier maanden, want ben ik er gewoon weer.

Dikke kus jullie reiziger